In Nederland zijn ongeveer 4.400 legale kinderdagverblijven. Deze kinderdagverblijven zijn bij de gemeente geregistreerd en zijn te raadplegen door ouders via de GGD en de gemeente. De meeste dagverblijven zijn door de gemeente, woningbouwcoorporaties of particulieren georganiseerd. Het is een versnipperde markt. Sinds 2005 bestaat in Nederland een Kinderdagverblijf Fonds (Kidafo) dat op verzoek van Waarborgfonds Kinderopvang is opgericht. Namens de Spoorwegpensioenfonds (SPF Beheer) en Pensioenfonds Openbaar Vervoer belegt de Kidafo in kinderdagverblijven. De trend is dat kinderdagverblijven zich steeds meer op hun kerntaak (kinderopvang) richten en hun vastgoed afstoten. Een kinderdagverblijf kost in Nederland in 2008 gemiddeld 1,5 miljoen euro. De wettelijke eisen waaraan een kinderdagverblijf moet voldoen, zijn in Nederland in 2005 losgelaten. Veel gemeenten nemen officiële kinderdagverblijven sindsdien op in een register, doch heeft de gemeente geen bevoegdheid meer om ze te toetsen aan kwaliteitscriteria. De verplichte registratie van kinderdagverblijven geschiedt op grond van artikel 46 van de Wet kinderopvang. In het register moet het adres, de bedrijfnaam en de exploitatiedatum van het verblijf vermeld worden. Wanneer een kinderdagverblijf als onderneming niet meer in bedrijf is kan het op verzoek van de rechtmatige eigenaar op grond van artikel 9 van de Wet kinderopvang uit het register verwijderd worden. Naast de kinderdagverblijven geldt de registratieplicht, op basis van artikel 7 van de Wet kinderopvang, ook voor de peuterspeelzalen. Ondanks de registratie en controle door de gemeente, zijn de ouders bij het uitzoeken van een kinderdagverblijf zelf verantwoordelijk voor het controleren van het betreffende kinderdagverblijf. Het Ministerie van Sociale Zaken en Belastingdienst verklaren dat zij slechts verstrekkende instanties zijn en dus niet verantwoordelijk voor de controle van de kwaliteit van een kinderdagverblijf.